RYNEK AKCJI
Na światowych rynkach akcji w lutym mieliśmy do czynienia z solidną przeceną. Wiele miesięcy wzrostów w połączeniu z niską zmiennością doprowadziły do dużych spadków nawet pomimo braku żadnych istotnych wydarzeń. Jako główną przesłankę pogorszenia sentymentu wymienia się wzrost oczekiwań co do podwyżek stóp w Stanach Zjednoczonych i turbulencji na rynkach obligacji i akcji z tym związanych. Należy jednak podkreślić, iż to ryzyko jest znane i dyskutowane już od wielu kwartałów.
Indeks S&P500 stracił w lutym 3,9%, natomiast NASDAQ spadł o 1,9%. Spadkom towarzyszyły znakomite dane makroekonomiczne. Indeks ISM dla przemysłu wyniósł w lutym 60,8 pkt i był wyższy niż przed miesiącem, gdy ukształtował się na poziomie 59,1 pkt. Wyższą wartość indeksu odnotowano ostatnio blisko 14 lat temu. Wskaźnik nastrojów amerykańskich konsumentów opracowany przez Conference Board wzrósł w lutym do 130,8 pkt z 124,3 pkt miesiąc wcześniej. Aktualny poziom wskaźnika Conference Board jest najwyższy od listopada 2000r. kiedy mieliśmy do czynienia z tzw. „bańką internetową”. Dane te potwierdzają jednak bardzo dobrą kondycję amerykańskiego sektora gospodarstw domowych i dobrze wróżą wynikom konsumpcji i wzrostu amerykańskiej gospodarki.
RYNEK DŁUGU
Sielankowy nastrój na rynkach finansowych zaburzyły nieco wydarzenia polityczne, tj.: ogłoszenie przez prezydenta USA zamiaru wprowadzenia ceł na stal i aluminium oraz wygrane przez partie niechętne Unii Europejskiej wybory we Włoszech.
Ewentualne wprowadzenie przez USA nowych ceł spotka się najprawdopodobniej z działaniami odwetowymi innych krajów. Oznaczałoby to wojnę handlową i ograniczyłoby globalną wymianę handlową i, co za tym idzie, obniżyło wzrost gospodarczy.
Włoskie wybory parlamentarne (zgodnie z sondażami) wygrał eurosceptyczny Ruch Pięciu Gwiazd, ale większość w parlamencie będzie mieć centroprawicowa koalicja pod wodzą Silvio Berlusconiego. Wszystko wskazuje na to, że ta większość będzie bardzo krucha i nie ma co liczyć na to, że uda się jej przeprowadzić jakieś reformy strukturalne, które będą skutkować obniżeniem poziomu włoskiego długu publicznego.
Zapraszamy do zapoznania się z pełną wersją komentarza miesięcznego poniżej.
